JOMO (Joy of Missing Out): ศิลปะการมีความสุขกับการ 'พลาด' ปาร์ตี้
ในโลกที่เสียงดนตรีดังเกินไป การอนุญาตให้ตัวเองได้ยินเสียงหัวใจในความเงียบ คือชัยชนะที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของคนแบกโลก

ในค่ำคืนที่แสงไฟจากหน้าจอมือถือเตือนเธอซ้ำๆ ถึงงานปาร์ตี้ที่ทุกคนดูเหมือนจะมีความสุขที่สุดในโลก เสียงแจ้งเตือนที่เด้งขึ้นมาอาจทำให้หัวใจของเธอเต้นผิดจังหวะไปบ้าง ความรู้สึกกังวลว่าเรากำลังพลาดอะไรบางอย่างที่สำคัญไป หรือที่ใครหลายคนเรียกว่า FOMO (Fear of Missing Out) มักจะแอบเข้ามาทักทายในวันที่พลังงานในตัวเธอเหลือเพียงหยิบมือ
แต่เธอรู้มั้ย... ในความเงียบสงบของห้องสี่เหลี่ยมที่มีเพียงม่านเสียงฝนหรือแสงเทียนรำไร มีความลับอย่างหนึ่งที่ซ่อนอยู่ นั่นคือ JOMO หรือ Joy of Missing Out ศิลปะแห่งการมีความสุขกับการพลาดสิ่งเหล่านั้นไปบ้าง มันไม่ใช่การปิดกั้นตัวเองจากสังคม หรือการเป็นคนไร้เพื่อน แต่มันคือการเลือกที่จะกลับมาเป็นเพื่อนกับตัวเองในวันที่โลกข้างนอกเสียงดังเกินกว่าที่ใจจะรับไหว
การเลือก JOMO คือการให้ออกซิเจนทางใจแก่ตัวเอง เธอไม่ต้องพยายามปั้นหน้ายิ้มในที่ที่เธออยากจะถอนหายใจ เธอไม่ต้องบังคับตัวเองให้ส่งเสียงหัวเราะท่ามกลางบทสนทนาที่เธอไม่ได้สนใจจริงๆ การปฏิเสธคำชวนในคืนวันศุกร์เพื่อกลับมานอนอ่านหนังสือเล่มโปรด หรือนั่งมองน้องสีหมอกที่กำลังหลับปุ๋ยอยู่ข้างๆ ไม่ใช่เรื่องน่าอาย แต่มันคือการประกาศอาณาเขตความปลอดภัยให้กับวิญญาณของเธอเอง
ลองนึกภาพว่าชีวิตคือแก้วน้ำที่ถูกเติมจนล้นอยู่ตลอดเวลา การไปทุกปาร์ตี้ การตอบรับทุกนัดสังสรรค์ คือการพยายามประคองแก้วที่หนักอึ้งนั้นไว้ไม่ให้หก แต่ JOMO คือการที่เธออนุญาตให้ตัวเองวางแก้วใบนั้นลง แล้วนั่งลงพักผ่อนข้างๆ มัน เธอจะพบว่าโลกก็ยังหมุนต่อไป เพื่อนๆ ก็ยังเป็นเพื่อนของเธอ และที่สำคัญที่สุด เธอจะพบว่าความว่างเปล่าในตารางเวลา ไม่ได้หมายความว่าชีวิตไร้ความหมาย แต่มันคือพื้นที่ว่างสำหรับให้ความสุขเล็กๆ ได้เติบโต
ความภูมิใจในการเลือก คือกุญแจสำคัญของ JOMO เมื่อเธอเลือกที่จะอยู่บ้าน เธอไม่ได้ 'พลาด' ปาร์ตี้ แต่เธอ 'เลือก' ที่จะพักผ่อน เธอไม่ได้ 'เสีย' โอกาสในการสร้างคอนเนคชั่น แต่เธอ 'ได้' โอกาสในการเชื่อมต่อกับความรู้สึกภายในของตัวเอง การเปลี่ยนมุมมองเพียงนิดเดียวนี้ จะช่วยลดความรู้สึกผิดที่มักจะตามมาเมื่อเราพูดคำว่า 'ไม่' ให้กลายเป็นความรู้สึกสงบและเป็นอิสระ
ในเดือนที่ปฏิทินเต็มไปด้วยนัดหมายที่น่าอึดอัด ลองอนุญาตให้ตัวเองมีวันว่างที่ไม่มีแผนการอะไรเลยดูสักวัน วันที่เธอสามารถนั่งระบายสีในสมุดปกเขียว หรือแค่ต้มน้ำชาร้อนๆ จิบช้าๆ โดยไม่ต้องกังวลว่าใครจะคิดอย่างไร ความเงียบที่โอบกอดเธออยู่ในตอนนี้ คือเพื่อนที่ซื่อสัตย์ที่สุดที่จะช่วยเยียวยาบาดแผลจากการถูกโลกเร่งรัดมาตลอดทั้งสัปดาห์
สุดท้ายแล้ว ปาร์ตี้ที่ฮีลใจได้ดีที่สุด อาจจะไม่มีเสียงเพลงอึกทึก ไม่มีเครื่องดื่มราคาแพง แต่มันคือการได้อยู่เป็นเพื่อนกับตัวเองในความเงียบสงบ เธอทำได้ดีมากแล้วที่ผ่านวันนี้มาได้ และมันก็โอเคมากๆ เลยนะ ถ้าคืนนี้เธอจะเลือกอยู่บ้านเพื่อโอบกอดตัวเองให้แน่นกว่าวันไหนๆ


